Το κατάρτι και τ'αστέρι

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

κοιτάζοντας ενα καράβι δεμένο στον μώλο που η ακρη του ψηλού του καταρτιού ........θαρρείς και ακουμπούσε ενα αστέρι στον ουρανό.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα καράβι στέκεται, δεμένο στο γυαλό
μα το κατάρτι του κοιτά, ψηλά στον ουρανό,
ψηλώνει και ανεβαίνει, τα άστρα για να βρει
να βρει να τ΄ακουμπήσει και να ερωτευθεί.

Ένα αστέρι το κοιτά, την άκρη του ακουμπάει
θαρρείς και θα το πάρει, μαζί του αγκαλιά.
Πού τάχα να ήθελαν αυτά μαζί να ταξιδέψουν
το ένα σε θάλασσας βαθιές, το άλλο σε στεριά .

Μια στιγμή όμως χρειάστηκε, αυτά ν΄ανταμωθούνε
όρκο βαρύ να δώσουνε, με μιας ν΄αγαπηθούνε.
Αστέρι εσύ από ψηλά , που όλα τα προσέχεις
όλα εσύ τα βλέπεις και όλα τα μετράς

Κοίτα και μένα το φτωχό, ψηλόλιγνο κατάρτι
που στα ρηχά με δέσανε και άλλο πιά δεν μπορώ
από την ρότα μου να βγω, μακριά να ταξιδέψω
και σε πέλαγα και θάλασσες βαθιές να ξανοιχτώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2009