Στην άγρια φωνή ενός χειμώνα

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ιχνηλατώντας την ζωή που ξέχασαν...
ξεχασμένος στην γή που έχτισα...
προσ-ευχόμουν δυνατά...
καρφώνοντας το γαλάζιο που αγνόησαν...
προ-καλώντας την ζωή που δεν έζησαν...
καλπάζοντας στ' άγνωστο μονοπάτι...
που κανείς δεν διάβηκε...

***

Φρέναρε στο τόξο του χρόνου...
χόρτασε απ' ότι ξέχασες...
τόλμησε να χαθείς στο κέντρο του...
κι όταν "χαθείς"...
αγκάλιασε τον πόθο...
μην του αντισταθείς...
τον προσ-κάλεσα...
όταν άκουσα την βουβή σου φωνή...
κουκέτα νοίκιασα...
με βελούδινο στρώμα...
να μην ξυπνήσεις ξανά...
στην άγρια φωνή ενός χειμώνα...
Ταξίδεψε...
χάραξα στον πλανήτη...
το ποιό σπάνιο χρώμα...
της ανα-γέννησης...
Τρέχω...
να προλάβω την αυγή...

***
Χάθηκε...
απλώνοντας μια στάλα...
κάθε μονή ανατολή...
χάθηκε...
χωρίς καν ν' αγγίξεις...
την ύπαρξη...

***
Αγναντεύω...
ταξιδεύω...
στον φόντο σου...

***
Πως ν' αγγίξω το άγνωστο...
σε ποιό τόπο να φυτέψω την φωνή μου...
πως ν' αρμενίσω...
όταν δεν έχω πυξίδα...
πως να λευθερώσω την ψυχή μου...
σε μια "κρυμμένη" ελπίδα...?
Αλήθεια...
Πως...?

***

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2009