Το κρυφτό

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το καλοκαίρι διακοπές στο Νέο Ερινέο
Στο σπίτι του κυρ’ Άγγελου, με είχε σαν παιδί του.
Πηγαίναμε για ψάρεμα στον όρμο του Λαμπίρι.
Στον τρύγο, σε όλες τις γιορτές, τις λύπες, τις χαρές.

Το τραίνο πέρναγε από εκεί, δίπλα από το σπίτι.
Τεράστιοι ευκάλυπτοι γύρω από τις γραμμές.
Τα εμπορικά μου άρεσαν, μέτραγα τα βαγόνια.
Κι ας μη σταμάταγαν ποτέ στον τοπικό σταθμό.

Οι χυλοπίτες σπιτίκες, αυγά απ΄το κοτέτσι.
Ντομάτες, ζαρζαβατικά από το περιβόλι.
Ψωμί ολόφρεσκο ζεστό με χέρια ζυμωμένο.
Και το τραπέζι στην αυλή με εδέσματα γεμάτο.

Τα μεσημέρια έπεφταν όλοι να κοιμηθούν.
Τα πάντα ήτανε νεκρά εκτός απ’ τα τζιτζίκια.
Πόσο πολυ βαριώμουνα, ατέλειωτες οι ώρες.
Η λύτρωση το απόγευμα όταν ξυπνούσαν όλοι.

Κάθε απόγευμα έπαιζα αμπάριζα, κρυφτό.
Η φτούκα ήταν μια μουριά με ασβέστη ασπρισμένη.
Μετράγα ως το είκοσι έλεγα “φτου και βγαίνω”.
Ξελευθερία φώναξες κι εγώ ξαναμετρώ.

Οι θύμησες οι παιδικές απρόσκλητες πως ήρθαν;
Μου λείπει ο κυρ’ Άγγελος που τόση είχε στοργή.
Τα μεσημέρια ατέλειωτα μοιάζουνε με αιώνες.
Και το κρυφτό από μικρός το έχω σιχαθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2009