Ο Ντουκαλάκιας

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΟΝ ΔΕΚΑΕΞΑΧΡΟΝΟ ΓΙΟ ΜΟΥ!!!ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΘΗΚΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιέ μου όμορφο αγόρι,
δυο κιλά είσαι με το ζόρι,
μα τα αρχίδια σου μεγάλα,
τα θεριεύεις με το γάλα.
-
Πόσα μπούτια θα δροσίσεις,
και χαρά θα τους χαρίσεις,
τα κορίτσια στη σειρά,
θα τα παίρνεις παιδαρά.
-
Άγγελος ξανθός θα είσαι,
στη ζωή έλα και ζήσε,
όμορφό μου παλικάρι,
δεν θα σου χαλάω χάρη.
-
Η μαμά θα σε βυζαίνει,
μα άλλη θα βαριανασαίνει,
πότε θα γενείς θηρίο,
να την σβήνεις μες το κρύο.
-
Με μεγάλο εγώ καμάρι,
θα σηκώνω όλα τα βάρη,
ότι και να μου ζητήσεις,
ευθύς θα το αποκτήσεις.
-
Σε έχω βγάλει ντουκαλάκια,
γιατί, τα μικρά σου ποδαράκια,
ντούκου, ντούκου στην κοιλίτσα,
χτύπαγαν κάθε ωρίτσα.
-
Κι έχω τόση προσμονή,
που η δική σου η ζωή,
την δική μου συνεχίζει,
και από την αρχή αρχίζει.
-
Να που ξαναζώ μαζί σου,
κι η ανάσα η δική σου,
με σταματάει στα τριάντα,
για να ζω για σένα πάντα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2009