Μετέωρο σύμπαν

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Εικόνες μας αποτυπωμένες με αποστροφή αντικρύζουμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετέωρο σύμπαν


Γλυκιά η χαραυγή σκοτάδι στη ψυχή
ζωή αφιλόξενη γυρεύει διέξοδο
χάθηκε στις υπόγειεςδιαδρομές
μιάς λαμπερής αυγής στη καταδίκη της νύχτας.
Ξημέρωμα, που ποτέ δεν ξημέρωσε
αχτίδα που έσβησε στο πρόσωπο ενός παιδιού
στο χαμόγελο μιας περισπωμένης
στα έντρομα μάτια της λάμψης
στη κόψη του σπαθιού,
που έκοψε το νήμα της ελπίδας.
Ζωή κόντρα στη ταπείνωση της εικόνας
φλόγα που καίει τα σύμβολα
στο όνομα της ελευθερίας
τίνος, από τι,
περιπλανιέται η ερώτηση.
Πίστη με ρίζες στο παρελθόν
θέληση για το αλλιώς
συναισθήματα ανάμικτα, που πλημμυρίζουν,
απορίες, που πνίγονται βουβά
στο βαθύ γαλάζιο πράσινο.
Καταχτητές και ηττημένοι
ήρωες και ταπεινωμένοι
κόντρα σε ότι γνώριζαν
σε ότι πίστευαν
Απορρημένοι, ξενυχτούν στον ήχο των μολότωφ
Μνήμες, που αλλοιώνουν τις θύμησες.
Τελικά τι είναι ηθικό τι νόμιμο.
Φαινόμενα των καιρών, πρόσχημα μιας θλιμμένης εποχής,
μαζεύουν το φόβο στη θαλάμη του όπλου.
Τίμημα οι αξίες που απλώθηκαν στον πόνο της ψυχής
για να νανουρίσουν απαλά τα αισθήματά τους
να τα οδηγήσουν σε ποτάμια νερού,
Φύλακες φρουροί στου ονείρου τη σκιά.
λύπη των ονείρων ντροπής κι αθανασίας,
σωσίας άλλοτε λυρικός κι άλλωτε είρων.
Το σκοτάδι τα αθωώνει όλα ,
μετέωρο σύμπαν
στο μέσον της ζωής νυχτώνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2009