Όσα χρόνια κι αν πέρασαν

Δημιουργός: Γεωργία, Γεωργία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου πες σ'αγαπώ.
Σε πίστεψα.
Έκανα όνειρα.
Σχεδίαζα μια υπέροχη ζωή μαζί σου
γεμάτο χαρά ευτυχία κι αγάπη.
Σχεδίαζα μια οικογένεια.
Σχεδιαζα εμάς τους δυό σε βαθεια
γεράματα ακόμα μαζί κι
αγαπημένοι...
Μου πες να σε περιμένω για πολύ
λίγο καιρό
Σε περίμενα.
Μέσα σ'αυτό το χρονικό διάστημα
ετοίμασα του κόσμου τις ομορφιές
να σου χαρίσω.
Και όταν έφτασε εκείνη η στιγμή,
εκείνη η στιγμή που με μια λέξη θα
πραγματοποιούσε όλα μου τα όνειρα.
Εκείνη η στιγμή που θα με έκανε
την πιο ευτυχισμένη γυναίκα σ'όλο τον κόσμο,
όλα σκοτείνιασαν γύρω μου.
Έχασα τη γη κάτω απο τα πόδια μου.
Ένιωσα απογοητευμένη, νεκρή στα λόγια σου:
"Δε θέλω να είμαστε μαζί
είμαι ερωτεύμενος με μια κοπέλλα
εδώ και χρόνια, τώρα γύρισε κοντά
μου και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς,
Την αγαπώ"...
Έχασα τα λόγια μου δεν ήξερα τι να πώ.
Τρελλάθηκα.
Τι να συγκρατήσω?
Το σωμα, τον εαυτό, την καρδια, τα
δακρυά μου?
Τίποτα.
Ξαφνηκά ένιωθα.
Πως τίποτα δεν με κράταγε στη ζωή.
Η αναπνοή μου κόπηκε με μιάς.
Δεν ήξερα τι να κάνω.
Βρέθηκα σε μια μεγάλη αδιέξοδο.
Σ'έναν δρόμο έρημο, σκοτεινό,
δίχως φώτα, αέρα, ζωή.
Έχασα τα πάντα, αφου έχασα εσένα.
Τα μάτια παραπονεμένα ακομα,
βουρκωμένα, όσα χρόνια κι αν πέρασαν.
Τίποτα...
Εσύ απλα όσο περνά ο καιρός δεν
σβήνεις...
Μένεις στο μυαλό και στην καρδιά μου.
Θυμάσε όταν μου ζήτησες να σε
περιμένω???
Τώρα ακόμα αυτό κάνω κι ας ξέρω
πως δεν υπάρχει λύτρωση...
Σε περιμένω.
Ακόμα σ'αγαπώ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2005