Παρεξήγηση, φιλία και αγάπη

Δημιουργός: Χριστίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χθες ξανά σε είδα
μες στην καρδιά μου γύρισες
σαν την ματιά σου είδα
μες στο μυαλό μου ξανακλείστηκες.
Σε έβλεπα και σιλογιόμουν
γιατί να δρω έτσι εγώ
αισθήματα που στέκουν
δεν έχω τόσο εγώ
Φοβήθηκα για μια στιγμή
πως ίσως με μισίσεις
δεν το καταλαβαίνω πως το σκέφτηκα
αυτό.
Είναι μία αγάπη δίχως αύριο
η αγάπη αυτή.
Είναι τόσο φιλική αυτή η αγάπη
και μακάρι να την
πραγματοποιήσουμε
στο ακέραιο μαζί.
Σε βλέπω και δρω με το
ένστικτό μου και κάθε
φορά ονειρεύομαι ανοιχτά.
Με καράβια πολλά που
είναι μες στην θάλασσα
για μένα αντιχούν όσα αισθάνομαι.
Θα 'θελα τόσο να σου πω
το πόσο την ζηλεύω
την κοπελιά που
κάθεται δίπλα σου στο σχολείο
κι εκείνη που αγκάλιαζες
και ένα 'γεια σου' το
πιο παγερό αντίο.
Χτυπάν σημεία που τόσο μισώ
κλείνουν ελπίδες που πολύ αγαπώ.
Ίσως ζηλεύω δυο-τρεις φορές
πράγματα που εσύ λάτρευες
προχθές.
Σε έβλεπα δυο-τρεις μέρες σαν
ένα κύμα άγριο που βύθισε
το καράβι που έπλεαν
οι πιο ξεχωριστές μου ελπίδες, μα
έκανα πάλι λάθος.
Τ'ότι συμπονούσες ένα άτομο
δεν το κατάλαβα εξ'αρχής
σε πέρασα για τους... ξέρεις(!).
Αυτούς που σε δουλεύουν και
σε φορτώνουν με
ψεύτικες ελπίδες.
Μα εσύ μονάχα έδειχνες τα πλούτη
της φιλίας
κι εγώ η απαισιόδοξη
βιάστικα να πιστέψω πως εμένα
δούλευες και με 'κλεισες απέξω.
Μα τώρα πια ξανά εσύ
μες στην καρδιά μου πλέεις
φωτιές μου ανάβεις φίλε μου
και ύστερα μ'ανασταίνεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2005