Διπλα στο κυμα,ενα βραδυ με πανσεληνο

Δημιουργός: Naiada Sissandra, Mαρια

Αφιερωμενο στους γονεις μου..."στα πιτσουνακια μου"!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


"Να γελας! Να σε βλεπω παντα να γελας!"
Αυτο το δωρο μου ζητησες στην πρωτη μας επετειο!
Αυτη ηταν η ευχη που εκανες σβηνοντας το πρωτο μας κερι,
διπλα στο κυμα,ενα βραδυ με πανσεληνο...
Ηταν το ομορφοτερο φεγγαρι,το πιο λαμπερο και κοκκινο φεγγαρι
σαν το χρωμα της αγαπης μας και μας ανηκε εκεινο το βραδυ...
ετσι νιωθαμε κι αυτο ορκιστηκαμε...

"Καθε φορα που θα εχει πανσεληνο,
εμεις θα ειμαστε εδω,διπλα στο κυμα, μαζι με το φεγγαρι"
κι αυτο κανουμε...και ενω το φεγγαρι εχει παντα το ιδιο χρωμα,
η αγαπη μας απεκτησε πιο λαμπερο,πιο κοκκινο χρωμα,
ειμαστε πλεον ενα αγαπη μου...ιδια καρδια,ιδιο σωμα,ιδια ψυχη...

Βλεπω τον κοσμο υπεροχο μεσα απο τα δικα σου ματια κι ας κλαιει...
αφου εχω εσενα για συνοδο σ'αυτο το μονοπατι!
Με παιρνεις στην αγκαλια σου και με νανουριζεις
με την μουσικη της καρδιας σου...
Μου δειχνεις το μεγαλειο της ψυχης σου
καθε φορα που τα ματια μου δακριζουν
κι ενω ειναι δακρυα που καινε, εσυ τα παγωνεις,
τα κανεις διαμαντια και μου στολιζεις τα μαλλια...

Κλεινω τα ματια και ονειρευομαι αυτο που θελω
κι οταν τ'ανοιξω,εσυ το εχεις κανει πραγματικοτητα
κι ας ειναι δυσκολο να γινει...
εσυ το μπορεις,γιατι εχεις ψυχη μαγικη...
εχεις καρδια που γραφει τ'ονομα μου...
εχεις ματια που καθρεφτιζουν την μορφη μου...
και χερια που εχουν παρει τ'αρωμα μου...

Δεν φοβασαι αν με βλεπουν οι αλλοι ομορφη,
γιατι ξερεις οτι εσυ μου χαριζεις αυτη την ομορφια...
Δεν φοβασαι να με διεκδικησεις καθε μερα,
γιατι ξερεις οτι εσυ εισαι ο γητευτης μου...
Δεν φοβασαι να θελεις να νιωθω γυναικα,
γιατι ξερεις οτι εσυ εισαι ο αντρας της ζωης μου...

Εσυ μου δινεις τ'αστερια τ'ουρανου για λουλουδια,
το φως του φεγγαριου για οδηγο,
εσυ με ξυπνας καθε πρωι με την γευση του ερωτα στα χειλη σου,
με πιανεις στα δυνατα σου χερια
για να μην πληγωθω απο τα γυαλια του δρομου της ζωης...

Εσυ εχεις το κλειδι της καρδιας μου,που ειναι μια λεξη δικια σου,
χαραγμενη με κοκκινο λαμπερο χρωμα...
σαν το χρωμα του φεγγαριου της πανσεληνου εκεινο το βραδυ,
διπλα στο κυμα που μου ζητησες για δωρο...
"να γελω, να με βλεπεις παντα να γελω!"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2009