Εμβατήριο του θανάτου

Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ

Αυτό είναι το πρώτο ποίημα που έγραψα και το οποίο περιλαμβάνεται στην τέταρτη ποιητική μου συλλογή,' Η φωτογραφία της καρδιάς μου', Ιωλκός 2008. Αφιερώνεται στον Οδυσσέα Ελύτη που με συναρπάζει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο θάνατος
Το Βασίλειο του σκότους
Κι ο κλαυθμυρισμός των ψυχών του
Κι οι σταυροί των νεκροταφείων του
Στο πιο νοτισμένο χώμα του ο κηπουρός φυτεύει
Ένα κυπαρίσσι.

Ο θάνατος
Το κυπαρίσσι του
Κι ο λυγερός κορμός του
Και τα βελονωτά φύλλα του
Στο πιο ψηλό κλαδί του ο Χάροντας αγναντεύει
Ένα μνήμα.

Ο θάνατος
Το μνήμα του
Και τα πάλλευκα μάρμαρα του
Και το φλογισμένο καντήλι του
Στο πιο σμιλευμένο πλακόστρωτο ο συγγενής αποθέτει
Ένα στεφάνι.

Ο θάνατος
Το στεφάνι του
Και τα μυροβόλα άνθη του
Κι οι μενεξεδένιες κορδέλες του
Στον πιο αλαφρό κυματισμό τους ο ιερέας ψάλλει
Ένα τροπάριο.

Ο θάνατος
Το τροπάριό του
Κι η ουράνια μελωδικότητά του
Κι οι θρηνητικοί στίχοι του
Στο πιο ρυτιδιασμένο μάγουλο η θλίψη στάζει
Ένα δάκρυ.

Ο θάνατος
Το δάκρυ του
Κι η πικρή γεύση του
Κι η αυλακωτή όψη του
Στο πιο γοερό κύλισμά του ένα πρόσωπο μορφάζει
Το τέλος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2009