Σαν διάβαση περαστική

Δημιουργός: solitary_hiker, Θοδωρής Βλαχογιάννης

Για κάποιον που γύρισε τον κόσμο με τον νου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδεψα πολύ σε έρημους δρόμους
Σε λεωφόρους σκοτεινούς έψαξα λύσεις
Οι ανησυχίες του μυαλού ξοδέψανε χρόνους
Ελπίδες αυγής, νυχτερινές κατακτήσεις

Σε σταυροδρόμια βρέθηκα και επέλεξα μονάχος
Ακόρεστο το πάθος που κυνηγά μια αρετή
Μπορεί να σκόνταψα και πάλι, μα μίσησα το λάθος
Τα μάτια είδαν την Ιθάκη μα όχι επιστροφή

Στις δύο ρόδες της ζωής μια αλητεία
Στους μαύρους κρίκους στο αυτί μια μελωδία
Τώρα σβηστές πια οι θαμπάδες στο κορμί μου
Είναι μια διάβαση που αποφεύγουν όλοι η ψυχή μου

Οι αναζητήσεις μου στον νου με βγάλαν σ'ανηφόρα
Στης λήθης μου την χώρα ένας παλιάτσος σκυθρωπός
Θ'αποδεχθώ το παρελθόν για ν'αγαπώ το τώρα
Και έτσι θα μείνω εδώ, ένας διάδρομος ερημικός

Στις δύο ρόδες της ζωής μια αλητεία
Στους μαύρους κρίκους στο αυτί μια μελωδία
Τώρα σβηστές πια οι θαμπάδες στο κορμί μου
Είναι μια διάβαση που αποφεύγουν όλοι η ψυχή μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2009