Τα Λερωμένα ρούχα της καρδιάς

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Ένα χασάπικο για το Σοφάκι… την καλησπέρα μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

το μυστικό σου μονοπάτι που δε βρήκα
την πόρτα σου να ανοίξεις θες δε θες
ότι μου έμεινε για χάρισμα και προίκα
κι όσα χάνεις κι ας μη τα κέρδισες

λερωμένα τα ρούχα της καρδιάς σου
μετρώ τις ώρες που τις ώρες σου μετράς
γλυκός χορός της νυσταγμένης μοναξιάς σου,
μέσα στο βλέμμα σου τις νύχτες που φοράς

ένα τραγούδι μου θλιμμένο να σου μπλέξω
με τους χτύπους μες στο στήθος σου που σπα
την ομορφιά σου, άσε με να την διαλέξω
κι άσε τη νύχτα μοναχά να τη σκορπά

πέτρες στο δρόμο τα σοκάκια ρημαγμένα
κι η νοσταλγία σα γκρινιάρικο παιδί
νερό απ’ τα μάτια σου να πιει τα λυπημένα
πιο δροσερά και από ετούτη τη βροχή

ραίνουν ροδόνερο τα σπίτια οι κυράδες
σαν ακουμπάς μοσχοβολάει βασιλικός
σύννεφα ανθίζουν στ’ ουρανού σου τις κοιλάδες
και πως δακρύζει σαν γελάς ο ουρανός

από τη φούστα σου τ’ αστέρια πώς να βγούνε
κι απ’ τα μαλλιά σου τα αμπέλια να τρυγούν
σοφοί ιερείς και οι μάγοι που περνούνε
το μονοπάτι αυτό που έψαχνα να βρουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2009