Σας αγαπώ γιαυτό μιλώ

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

αρκετά πόνεσα, αρκετά σώπασα!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμμιά φορά όταν είσαι πραγματικά μόνος απο ανθρώπους
αρχίζεις και πονάς τόσο, που δεν βαστάζει ο νους,
αισθάνεσαι έναν πόνο αλλιώτικο,
τα πανηγύρια σε εκνευρίζουν και σε ζαλίζουν περισσότερο
όταν νοιώθεις εσύ το μεδούλι της όλης ανθρώπινης ιστορίας,
και καταλαβαίνεις ότι οι άλλοι χαζολογάνε τριγύρω
και σκέφτονατι γιορτές και πανηγύρια
ενώ το σαθρό σύστημα βουλιάζει μέσα στην μούχλα του.

Καθησυχάζουν τις συνειδήσεις τους,
με 2 αστραφτερά μπριγιάν,
με μια ωραία γούνα,
και κοιμούνται πάνω στις κάσες τους,
χαμογελώντας μαστουρωμένοι απο την ανία τους
και την συναισθηματική πενία τους
μα δεν τους νοιάζει
ούτε που βάζουνε μαράζι.

Βάζουν το κόκκινο φουστάνι
και ανεβαίνουν στα τραπέζια
έτσι να παίζουνε τα ντέφια,
και να χαζεύουν οι ψυχές.

Και αυτοί οι άνδρες κοιτάνε χάντρες,
και γίνονται έρμαια ωραίων γυναικών
και μόνο αυτό μετά τους νοιάζει
άλλο δεν έχουνε μαράζι,
και αν βρουν και κάποια πιο τσαχπίνα
ξεχνιόνται στην βιτρίνα,
και ούτε μιλιά για άλλο πιά.

Υπάρχουν βέβαια και αντίστοιχα γυναίκες
που μαραζώνουν και πονάνε απο τον καημό
για τον χαμό
τον άδοξο κάποιου αγοριού
μεγάλου ή μικρού δεν έχει σημασία,
σάμπως κοιτάνε την ουσία,
κοιτάνε μόνο την συνουσία.

Και έρχονται αυτοί,
που έχουν σιγάσει απο το παιχνίδι
που είναι μόνοι ήδη,
γιατί ίσως πόνεσαν πολύ.
Ισως αυτοί να βλέπουν, και να προβλέπουν
της ανθρωπιάς μας τον χαμό
και ψάχνουνε για λυτρωμό.

Ισως να πρέπει να ψάξουμε όλοι πιο πολύ
μέσα μας, με αξιοπρέπεια και περηφάνεια,
και ας μείνουμε και λίγο στην αφάνεια,
για να γλυτώσουμε όλοι απο της ανθρωπιάς μας την ορφάνια.

Η ταπεινότητα πιστεύω ήταν πάντα το μεγαλύτερο προσόν,
και δεν μετριέται με κανενός μετρήματος, ποσόν,
και βοηθάει,
δίχως να ξεγελάει,
να δούμε την αλήθεια μας απο κοντά!!!!!
Ας έχουμε τα μάτια της ψυχής μας ανοιχτά!!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2009