Αντίο, αντίο, αντίο, αντίο…

Δημιουργός: blackwoman, Δανάη Αεράκη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Αντίο, αντίο, αντίο, αντίο…..


Όταν φλογερά ή φοβισμένα
Έμεινε μόνος.
Μιά γυναίκα ήλθε.
Μαραμένη μια γυναίκα πιστή ήλθε.
Επιτέλους δύναμη.
Οργή όπου μαζύ σου έζησα
Σε φιλώ.
Μια γυναίκα έφυγε νομίζω.
Μιά γυναίκα ήλθε το πρωΐ.
Όταν το πρόσωπό της έσκυψ’ απάνω του
Την είδε.
Ήλθε το φθινόπωρο του χίλια εννιακόσια τάδε
Και τα όργανα αμόλευτα και καθαρά σταθήκαν.
- Ώ αποστροφή !
ένα σπίτι δικό μου ήλθε.
- Ώ φίλοι εσείς
μια γυναίκα για κείνον ήλθε
Ένας άλλος με καροτσάκι
Στεκόταν δίπλα.
Δυό και δέν χωρίσανε ποτέ !
Αμπαρώστε αυτές τις πόρτες που ώριμες δείχνουν.
Είναι θυμάμαι η αρχή του καλοκαιριού
Θλιμμένο κοπάδι γεφυριών
Και ‘σύ που να θυμάσαι πιά!
Είμαι η κόρη αυτού με το καροτσάκι
του αστυνομικού
Μήν πίνεις πιά φαρμάκι κι οινόπνευμα.
Ησύχασε.
Μην μουρμουρίζεις για την ζωή.
Αντίο, αντίο, αντίο, αντίο…..
Τί όμορφη που ήταν η πόλη πέρισυ
Τραγουδούσα σοβαρά
Για τις πόλεις
Για τα σταφύλια και
Τήν σιωπή…..
Είναι η Δήμητρα ψεύτικη
Και τόσο μακρινή.
Ποθώ τις πόλεις που δέν έχω δεί
Ούτε και στ’ όνειρό μου.
Αντίο, αντίο, αντίο, αντίο…..
Μήν κοιμηθείς
Για κείνον μια γυναίκα ήλθε
Στο λέω ξανά
Απ’ τα λουλούδια έρχετ’ ό λόγος
Γιατί για μένα κανείς δέν ήλθε.
Αντίο, αντίο, αντίο, αντίο…..
Οι ξένες χώρες που ποτέ δέν ονειρεύτηκα
Με καρτερούν…..

© Δ. Α.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2009