Αποβέγγερο

Δημιουργός: ρεμπω, Στέλιος Λαλούσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και τώρα μείναμε μόνοι
Ανατριχιασμένοι από τα βλέμματα που αντικρίσαμε
Και ξαποσταίνουμε
Γιατί μας κούρασαν τα πόδια μας
Γιατί ξεμείναμε με το διάολο της βραδιάς
Είτε σε κάποιο δρόμο
Είτε σε κάποιο κρεβάτι
Σαν άρρωστα σεντόνια
Ανάμεσα σε υποσχέσεις,
Και βαλτώσαμε σε ποιήματα που γράφτηκαν με αποτσίγαρα και καούρες
Γιατι ξεμείναμε από λόγια
Γιατί λιγοστέψαμε από την ανάγκη μας
Και μικραίνουμε κι άλλο
Τόσο που δε μας βλέπουν οι άλλοι
Και μιλάμε σε φαντάσματα
που εμφανίζονται όταν αμήχανοι κοιτάμε το τασάκι το ποτήρι ή το βάθος του διαδρόμου, με τα νωχελικά σώματα που χορεύουν χειρότερα κι από σκιάχτρα
όταν ρωτάμε ‘τι ώρα πήγε βαρέθηκα’
όταν γελάμε σαν πεθαμένα στόματα
και περπατάμε χωρίς να ξέρουμε ποιανού είναι τα βήματα που ακούμε
γιατί όλα ακούγονται το ίδιο βιαστικά
να φτάσουν στο γκρεμό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2010