Έρωτα φτερά

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχα από νωρίς μες το νου ομίχλη
όνειρο θλιμμένο που με κράταγε
δε θ’ αφήσεις πες μου πίσω σου πια ίχνη
η ματιά σου αυτή ήξερε κι αγάπαγε.

Πια να ξαναδείς δεν μπορείς τα χρόνια
χρώμα βυθισμένο καίει ζωντανό
ζω και γονατίζω μέσα στα αιώνια
εκεί με καλούσες κι ήθελα να ‘ρθώ.

Τη βραδιά του Δάντη άλλαξα πολύ
ζήταγα φιλί το φυλαγμένο
σε παλιά ιστορία κύμα και βροχή
γόνατο της γης τραυματισμένο.


Ποιος να την πιστέψει την κυρά του κόσμου
ξαφνικά μπορούσα να ερωτευτώ
μες τις φυλακές μου το παλιό το φως μου
κι η φωτιά που κρύβει κείνο το βουνό.

Έρωτα φτερά φόρεσα παλιά
ήμουνα θνητός και ξεμακραίνω
βγαίνω σ’ άλλη γη όραμα σιωπή
να πατώ εκεί και να ανασαίνω.

Στη δική μου γη με ξαναχτυπούν
ότι να μου πουν μοιάζει να ναι ξένο (ή με ξένο)
ρούχο μου βρεγμένο ρούχο μου λινό
το ‘γνεσε η κυρά μου λυπημένο.


Θύτες συναισθήματα να γυρνούν σα θύματα
ήθελα τη σκέψη ν’ αποχωριστώ
κι ήθελα ν’ ακούσω στην καρδιά μου βήματα
τούτη η λύπη σέρνει το στερνό καημό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2010