Αόρατο κορίτσι

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είν'ενα βράδυ σκοτεινό και τυπικό.
οπως το ψέμα μιας ρουτίνας που γεμίζει
τα στήθια των θυμάτων με καημό,
και γελαστά σε ψεύτικες αγαπες τα σκορπίζει.

και σκεύτομαι δυο ματια να είναι τόσο υγρα,
που τη ψευτια του κοσμου αυτή να πνίξουν...
και βλέποντας τα κύμματα βαθιά να βυθιστώ,
σε ένα απέραντο γαλάζιο φιλί σου....

και ετσι οπως κάθομαι και γράφω πάλι εδώ,
για όσα με επλήγωσαν, γιατί δεν τα χω ζήσει,
ενα χάδι ξωτικό μακρία με'χει γυρισει....
και πως ο νους μου το δωμάτιο πάλι ν'αντικρύσει?

και τελειώνοτας, θέλω να μοιραστώ,
πως της καρδιάς, με παιδεύει η φωνή σου,
γιατι μου λέει πως δε μ'άγγιξες ποτέ.
ωστόσο θα με πάντα μουσική μες τη ζωή σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2010