Είναι ο καιρός

Δημιουργός: ... άρα υπάρχω, Χρηστάκης Μπέστας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Τώρα που οδήγησα τη σκέψη μου σ’ ολίσθημα
και πείστηκα πως έφταιξα και πρέπει να πληρώσω
θάρθει καιρός να μετρηθώ -έχω προαίσθημα-
με τις ελπίδες -πόρνες- μου που θέλησα να σώσω.

Τώρα που αμπάρωσα τις πόρτες, τα παράθυρα,
κι αρκέστηκα στο εισόδημα, το βίο για να ζήσω
το νοιώθω... είναι καιρός... που έφτασα στα πρόθυρα...
και τη ζωή μ’ άλλη ζωή θέλω ν’ αντιλογήσω.

Τώρα που κλείστηκα σε νάιλον εξώφυλλα
κι αυτάρεσκα αρκέστηκα στο πως θ’ αποστηθίσω
να μάθω είναι καιρός, κάτι... που πάντα όφειλα:
πως για να νοιώσω κάθε τι... πρέπει να τ’ αγαπήσω.

Τώρα που ντύθηκα το ρούχο το επώνυμο
κι όλη τη γύμνια νόμισα πως έτσι θα ξορκίσω
τώρα που ζω μεσ’ τον «ιστό» μ’ ένα ψευδώνυμο
είναι καιρός ό,τι έσπειρα... αυτό και να θερίσω.

Τώρα που έγινα της προπαγάνδας άθυρμα
κι «έμαθα» να είμαι «υπό», χωρίς καν να θυμώσω
τώρα π’ ακούγεται παντού λυγμός κι ανάσυρμα
είναι καιρός ν’ αφυπνιστώ, ελπίδες να σκοτώσω...

να εκπνεύσω άγριο βρυχηθμό κρατώντας λάβαρο,
να ορκιστώ πως όνειρα κι ιδέες θα λυτρώσω
και ξέρω... είναι ο καιρός... που θα με πούνε «βάρβαρο»
αφού τον «άκρατο οίνο» μου δεν θέλω να νερώσω.

κι αφού το «τώρα» έχει γίνει πια ανυπόφορο
σκουπιδιασμένο κι άθλιο από των «χθες» τ’ ασκέρι
είναι ο καιρός... για να τραβήξω τον ανήφορο...
κι ο Γολγοθάς... ο Θάνατος... Ανάσταση θα φέρει...[/font] [/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2010