Για να σε βρω

Δημιουργός: Χριστίνα2

Από μια σχιζοφρένια του 2000-2001.
Στον Γ.Α., στον Στεφανό Γκούφα, και σε ένα σκύλο, τον Καμικάζι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για να σε βρω
δε μόχθησα.
Βαρυγκομούσα βαριεστημένο οξυγόνο πόλης
Χόρταινα ώρες σβόλους καθισιού
Κρυβόμουν α΄π'των βελών τις κατευθύνσεις
Κι όταν άρχιζε να βρέχει
πότε απ'τα μάτια μου
πότε απ'τον ουρανό
χαιρόμουν που καθάριζε ο ορίζοντας.

Χρόνια χωρίς χιόνια
χρόνια ήπια
Μ'ένα σπαθί κρεμασμένο
που του λιωνε μέταλλο η βαρύτητα
ποτέ κοφτερό
Μα έσταζε δεκαετία δεκαετία
δάκρυα θλίψη ακινησία.
Όταν σε βρω φαντάζομαι
θα'ναι πια στυλέτο
με αιχμή καμία
και τα σωθικά μου
από βουνό.

Για να σε βρω
αργοπεθαίνω μ' ό,τι βλέπω
μ' ό,τι ακούω
Διώχνω ευαισθησίες
Αμαυρώνω εντολές
Ξεφτυλίζομαι απ'το άγνωστο
Ξεχνώ να σκέφτομαι
Αδυνατώ.
Κι όταν πιστεύω πως πέθανες
με κοιτούν παιδιά
κι αναρωτιέμαι πόσο έμβρυο
στη μαστορεμένη σου κοιλιά
με νιώθεις.
Κι ελπίζω μαντάτα νέα
λιόχαρα χαμόγελα
γυναίκα φίλη
να μου γνάψει αγγίζοντας
ό,τι σε κρύβει.

Για να σε βρω
Στουμπώνω την υποκρισία μου
Γυμνώνω τις αδυναμίες μου
Και δεν ελπίζω
Μονάχα ροκανίζω πολυάσχολες συνειδήσεις
λίγες για πολλούς
μόνες με μόνους.

Στην πολύβουη ερημιά
δωμάτια, δρόμοι , γη, βουνά
Ακροθαλασσιές και πέλαγα
Όλα αρκετά
Μα δε χωράς μπροστά μου
Εκεί που ακούω.Αόρατός!
Εκεί που βλέπω. Σιωπηλός!
Σαν να μην είσαι μόνος.

Σαν να χώθηκαν οι κεραίες μου
σε ξένη γη πατώντας
Σαν να πατούσα πάνω τους.

Για να σε βρω
Προσευχές άγραφες
Απάντηση καμία
Μόνο πολιτικοί απόμακροι
Φίλοι σαστισμένοι
Και μνηστήρες κομήτες

Παρακαλώ να γίνει να κοιμηθώ για πάντα
Τόσο κούραση
Τόση η πείνα της ερημιάς
και ο πόνος δώρο σε σώμα σκύλου
Χώρεσε και με φύλαγε
μέσα κι έξω.

Στο χειμερινό ηλιοστάσιο
κοπρίτικων περιπάτων
Κάτω απ'τον ουρανό
Πάνω στη γη
Με τον κάνένα
Με την ιδέα
πως μπορεί να μου κάνουν τη χάρη
Έστω μετά απ'το σκύλο
Στον ύπνο για πάντα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2005