Λέξεις

Δημιουργός: nea xrysi

...έγχρωμη απουσία, όλο νερά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της μέρας σκυθρωπό το βλέμμα
γκρίζα αγωνία σκορπισμένη
κι ένα σύθαμπο κρεμασμένο
πάνω απ’ τη γη
με ανοιγμένο στόμα
να σαρκάζει τη μοναξιά.
Στη μεγάλη του σιωπή ο ουρανός
και στην υπομονή του
να μένει ακίνητος αμέτρητους καιρούς.
Ξάπλωσε ο Χειμώνας με φθόνο
στα κίτρινα φύλλα
σπρώχνοντάς τα στο χαμό
κι απ’ τις καμινάδες
ξεμάκραινε η ζεστασιά των ανθρώπων.
Τίποτα δε σπάει τη σιωπή
που έγινε πέτρα.
Στέκει η σκέψη μου βουβή
κοιτάζει με ασίγαστη επιμονή
εσένα, σε αφουγκράζεται…
Απέναντι η δική σου ακινησία
δεν αισθάνεται, δε σκέφτεται.
Μνήμες τρέχουν πίσω σαν το φως
στέκονται στο χώρο
και στο χρόνο που γεννήθηκαν.
Στιγμές μ’ ακολουθούν
που παύουν να είναι «κάποτε»
και γίνονται «τώρα»,
και οι άδειες μέρες σιωπηλές,
και η άβυσσος των αισθημάτων,
και οι λέξεις...
Λέξεις αραδιασμένες
καταμεσής στη ζωή μας
που ακούνε μία μία τα ονόματά τους
και δηλώνουν παρούσες…
Λέξεις, σώμα και αίμα και πηλός
στα δάχτυλα των ποιητών
για να μπορούν να πλάθουν
δικούς μας στίχους…


Χρυσή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2010