Μια Καμπανα Διχως Ηχο

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρέχουν τα χρόνια σαν ποτάμια θυμωμένα
Όσα μου χάρισε η ζωή μου τα ’χει χρεωμένα
Τρέχω κι εγώ ακολουθώντας τη φυλή μου
Ένα παιχνίδι του θανάτου η ζωή μου
Μοιάζει να ψάχνω του μυαλού μου τα χαμένα
Σε όσα πεθάνανε παλιά μαζί με μένα
Δίχως εικόνες πάνε κι έρχονται οι στιγμές μου
Άλλες δεν έχω αντοχές για τις φωτιές μου…

Δεν έχουν όνειρα τα βράδια και ξυπνάνε
Στάζουν τα μάτια μου σκοτάδια και πονάνε
Ένα τραγούδι μου παλιό με ξενυχτάει
Σαν μια καμπάνα δίχως ήχο που χτυπάει

Σαν μια καμπάνα δίχως ήχο που χτυπάει
Ένα τραγούδι μου παλιό με ξενυχτάει
Στάζουν τα μάτια μου σκοτάδια και πονάνε
Δεν έχουν όνειρα τα βράδια και ξυπνάνε…

Είναι φορές που δεν μου φτάνει η αγάπη
Κι έτσι παράλογα γουστάρω την απάτη
Σαν ένα άλογο τρελό και διψασμένο
Πάνω στην άσφαλτο να τρέχει φοβισμένο
Κι αν τα πουλιά πετούν ελεύθερα όπως λένε
Κάποια στιγμή τα ακούς χαράματα να κλαίνε
Έτσι κι εγώ κρατώ για μένα τα κλεμμένα
Αυτά που έκλεψε ο χρόνος από μένα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2010