Κλεμμένο

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...μερέντα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλεμμένο


Θα βγω να περπατήσω σε μια πόλη
Με πρόσωπα πολύ χρωματιστά
Που οι έρωτες χτυπούν κεραυνοβόλοι
Στις τέντες και στα κλιματιστικά

Θα βγω και θ’ αντικρύσω στις βιτρίνες
Καρότσια που δε θα ‘χουνε μωρά
Κλουβιά με πλαστικές τις καρδερίνες
Και μάσκες οξυγόνου προσφορά

Στο διάζωμα βαριά θα σωριαστώ
Μεσάνυχτα απ’ τ’ ουρανού τη ζάλη
Θα παίζω με μια τρίχα στο κεφάλι
Στα κολωνάκια θα χαζογελώ
Τι με χωρίζει και σε τι χωρώ;

Θα βγω με τα σκυλιά που τριγυρνάνε
Ανάμεσα στους βιαστικούς αστούς
Κι αφού τους χέζουν τις ουρές κουνάνε
Και στα φανάρια σπρώχνουν τους πεζούς

Θα βγω κι όλους τους κάδους θα μετρήσω
Στις πλάκες θα πηγαίνω των τυφλών
Όλες τις περιφράξεις θα πηδήσω
Στα χαρακώματα των σκουπιδιών

Στα πάρκα άστεγος θα κοιμηθώ
Με όνειρα παράνομα και πάλι
Το σκούρο θα φορώ το ματογυάλι
Στα φώτα μέσα θα εξαφανιστώ
Πλάγιασε ο ήχος μου και τον σκορπώ

Θα βγω τη γη να σκάψω με κουτάλι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2010