16-1-10

Δημιουργός: lenadrs, Έλενα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νύχτα έπεσε στο φως
Δύναμη για να δώσει
Και η σκοτεινή της λησμονιά
Τα πάντα να παγώσει

Αφηρημένες εποχές
Εικόνες που πονάνε
Ακούς στον ύπνο σου φωνές
Κι λέξεις σε ξυπνάνε

Αμήχανες μικρές ψυχές
Στο χάος ταξιδεύουν
Και τη στιγμή που θα βρεθούν
Στον Άδη περιμένουν

Ο ουρανός χαμήλωσε
Τ’ αστέρια να χαρίσει
Στης ηλικίας τη φωτιά
Θέλοντας να γνωρίσει

Τον άπρεπο σου σπαραγμό
Τη νιότη που ξεχνάει
Πως στον δικό της ουρανό
Τ’ αστέρια τα σκορπάει

Άθωρα όνειρα θαμπά
Η σκόνη σου προσφέρει
Και δάκρυα κυλούν πολλά
Στου γυρισμού τα χρέη

Μετράει η θάλασσα πανιά
Λιμάνια που σαπίζουν
Στις υγρασίας τη ψευτιά
Τα μάτια συνηθίζουν

Η μπόρα έρχεται κρυφά
Όλους να τους τρομάξει
Και να τους δείξει ποταμό
Μακρύ που έχει χαράξει

Κρυμμένοι όλοι στης αυγής
Την πρώτη ηλιαχτίδα
Νιώθουν τη φλόγα της φωτιάς
Να στήνει την παγίδα

Να καίει αυτά που σιωπηλά
Ο νους έχει ξεχάσει
Και που στην άσωτη ζωή
Παλεύει να θυσιάσει

Περίμενε με ουρανέ
Η ώρα έχει φτάσει
Μα η τροχιά των αστεριών
Με έχει πια ξεχάσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2010