Διόραση

Δημιουργός: ierax, = kondor 9104

συρτάρι 11 (23-25 Αυγούστου '93) αει-επίκαιρο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις μέρες που κυλάμε βρήκα κι εγώ να ζήσω
σε χρόνια που φεγγάρια δεν έχουν οι ουρανοί
κρυφά τα καλοκαίρια γυρεύω ν' αγαπήσω
εκείνα μόνο μείναν να κλείνουν την πληγή

και γύρναγα κι ακόμα γυρίζω μεθυσμένος
μην τύχει και ξυπνήσω και πάλι ξαναδώ
το βλέμμα που σκοτώνει τον έρωτα στους δρόμους
το βλέμμα που κι απόψε το ξέρω πως θα βρω
το βλέμμα που κοιτάζει. Μα δεν κοιτάζει τίποτα

Σε μια μικρή πλατεία τους είδα καθισμένους
με χάρη να ξοδεύουν κομμάτια μοναξιάς
τσιγάρα τρεμοσβήναν θαρρείς κεριά αναμμένα
με λόγια σημασίας στολίδια μιας βρισιάς

και πέρασα κλωτσώντας σκουπίδια απ' τα όνειρά τους
τα μάτια μου το ξέραν πως γύριζε παντού
το βλέμμα της συγγνώμης για κείνα που δε γίναν
το βλέμμα του θανάτου που γλύκαινε το νου
το βλέμμα που κοιτάζει. Μα δεν κοιτάζει τίποτα

Στο φύσημα του χρόνου η ανέμη που πηγαίνει
με κάποιας ανεμώνας το χρώμα να βρεθεί
αρνούμαι να πιστέψω μορφές χωρίς εικόνα
σε κύμματα πορφύρας κανείς δεν θα χαθεί

και τώρα δεν μαζεύω φωνές χωρίς συμπόνοια
τα μάτια δεν κοιτάνε μονάχα καρτερούν
μα εγώ θ' ανακαλύπτω αυτούς που τρομαγμένοι
στης λύτρωσης τη σκέψη ζητάνε ν' αρπαχτούν
στο βλέμμα που κοιτάζει... και βλέπει μιαν αχτίδα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2010