Ξημερώνοντας μονάχος

Δημιουργός: Πριγκιπας

η μοναξια φιλη καλή....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Aπόψε που η νύχτα δεν μιλιέται
δαιμονια ξωτικά με οδηγούν
στα χειλή η ανάσα μου πλανιέται
κι ώρες απο δίπλα μου περνούν

'Ενας άτακτος αέρας με πειράζει
στο σκοτάδι πες μου πως να δεις
μια αγάπη που'χει μάθει να μοιράζει
μόνο θλίψη σε μάτια της σιωπής

Κάποιος ήχος μου χαλά την ηρεμία
μισοφέγγαρο που όλο ακροβατεί
στου καιρού την ατέλειωτη θητεία
η καρδια μου κι ολοένα αιμορραγεί

Στο αντάμωμα η νύχτα με την μέρα
το φιλί τους σε μια θάλασσα αλμυρό
της πλάνης σαν με βρίσκει η σφαίρα
δεν θα μάθω την αλήθεια να σου πω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2010