Τέλος

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το αστέρι μου έπεσε,
σαν ήλιος που έσβησε,
μοναξιά δεν αντέχει.

Το δάκρυ μου στέρεψε,
η αγάπη μου πέτρωσε,
κανείς δεν με ξέρει.

Θα φύγω απο σήμερα,
θα κλείσω τα σύνορα,
αυτά που χωρίζουν.

Τον άνθρωπο έψαξα,
τα όνειρα έταξα,
σε στίχους που αξίζουν.

Θα πω το αντίο μου,
θ'ανέβω στο πλοίο μου,
να φύγω ταξίδι.

Το αύριο έρχεται,
σ' αυτόν που το χαίρεται,
και ξέρει να ελπίζει.

Τα πάντα βαρέθηκα,
αγάπη ονειρεύτηκα,
μα βρήκα τη θλίψη.

Θα πω το αντίο μου,
θ'ανέβω στο πλοίο μου,
να βρω ένα κορίτσι.

Τα πάντα μοιράστηκα,
μα τώρα κουράστηκα,
και νιώθω αλήτης.

Θα πάρω τη βάρκα μου,
θα κλείσω τα μάτια μου,
για να'μαι μαζί της.

Φωτιά στα τραγούδια μου,
ξερά τα λουλούδια μου,
νερό δε με πιάνει.

Αφήνω τις σκέψεις μου,
στο τέλος της λέξης μου,
καινούργιο λιμάνι.

Θα πω το αντίο μου,
θ'ανέβω στο πλοίο μου,
να γίνω φιρμάνι.

Κι αν τότε γυρίσω,
στεριά να ζητήσω,
θα έχω αλλάξει.

Τον πόνο θα κρύψω,
χαρά θα γεμίσω,
η ζωή να γιορτάσει.

Φτερά θα γυρέψω,
λιγάκι ν'αντέξω,
σπουργίτι να γίνω.

Θα πω το αντίο μου,
θ'αφήσω το πλοίο μου,
για πάντα να μείνω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2005