Χάλια

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης;;...την ορφάνια μου μέσα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χάλια


Την πρώτη φορά δεν το πολυκαταλαβαίνεις
Είσαι ακόμα παιδί
Και βιάζεσαι να μεγαλώσεις
Να μεγαλώσεις...χα
Να βγεις έξω βιάζεσαι
Να χουφτώσεις κανένα κορίτσι
Να χουφτώσεις κανένα αγόρι
Να πεις «παράτα με» χωρίς να μπεις τιμωρία
Ή η τιμωρία να μην είναι στέρηση εξόδου στην πλατεία 6 με 8
Στα δικά μου τα χρόνια δηλαδή γιατί τώρα...
Και κάτι οι εξετάσεις
Κάτι τα μπιμπίκια που ανακαλύπτουν παρθένα γη στη μούρη σου
Κάτι οι καινούργιες τρίχες που ανακαλύπτεις κι εσύ καθημερινά
Και πριν το καταλάβεις οι ορμόνες σου έχουν τρελαθεί
Κι έχεις ψηλώσει
Και τα χέρια σου περισσεύουν
Το στήθος σου περισσεύει
Κι όταν βλέπεις τη Σούλα ή το Γιώργο κάπως σού ‘ρχεται
Κι έχεις ένα φόβο μη και κοκκινίσεις
Κι αρχίζεις να καπνίζεις
Να πίνεις
Να βρίζεις
Χτενίζεσαι αλλιώς
Ντύνεσαι αλλιώς
Κι ανάμεσα στα μεσημεριανά, το φέισμπουκ και τα μπέργκερ
Μια μικρή κατάθλιψη σε γυροφέρνει
Κι εσύ τη φλερτάρεις ενστικτώδικα
Με την ατσουμπαλιά του πρωτάρη
Και την ορμή της νιότης σου
Μα την πρώτη φορά όλα είναι πιο εύκολα
Μετά
Δεν έχεις να λογοδοτήσεις σε κανένα
Κι όμως σε κυνηγάνε φωνές
Μόνο σε κυνηγάνε
Για τούτο ή για κείνο που δεν έκανες
Που δεν έγινες
Και ξέρεις πολύ καλά
Ξέρεις
Είσαι αθώος μέσα στην αταξία σου
Κι ένοχος μαζί
Για κάθε μέρα που σβήνεις απ’ τη ζωή σου
Με μια γραμμή που την προσθέτεις στο δέρμα
Μια γραμμή
Σαν την παύλα
Σαν πολλές τελείες μαζί
Σαν τον ήχο απ’ το δάκρυ σου
Βλακείες λέω
Χάλια ήταν την πρώτη φορά
Χάλια είναι και τώρα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2010