Ντεγκά

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στο πιό μοναχικό της νύχτας πυρετό
σε εσένα γυρίζω και πάλι
Στιγμή μου και αιώνα μου
Βροχή και σταγόνα μου
Διαύγεια στη ζάλη
Καυτό στη καρδιά μου ατσάλι
Μέσα στο σκοτάδι
Σε αγγίζω
Σε ζωγραφίζω
Με χέρια στο κενό
το σώμα σου γυμνό θυμάμαι
Σχηματίζω.

Ημίτυφλος Ντεγκά
που αφήνει τον καμβά
που πιά δεν αντικρύζει
Τώρα ψηλαφιστά
δημιουργεί γλυπτά
Όσα η ψυχή ποθεί
και όσα ο νους ορίζει.

Στο πιό μοναχικό της νύχτας το στενό
στα βήματά μας μονάχος πατάω
και όλο μπροστά βαδίζω
μα όλο πίσω γυρνάω
Και χάνομαι
Σε μία ευθεία γραμμή
Στη τελευταία που σε είδα στιγμή
Κι'όλο ισορροπώ
Κι'όλο τρεκλίζω

Ένας τυφλός Ντεγκά
στα Ιλλίσια περπατά
και στα τυφλά βαδίζει
μα η μνήμη είναι ματιά
Αθάνατη μπογιά
Μπροστά του η Μπαλαρίνα
πάλι στριφογυρίζει
[align=center][B][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2010