Η ζωή μια μέρα

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...έρημα κορμιά του χρόνου παιχνιδάκια...(Θ.Π.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ζωή μια μέρα


Δε φανερώνεται συχνά η άλλη όψη του θανάτου
Τη σκεπάζουν μνήμες
Θλίψεις
Ανάγκες
Σαρκοβόρα γιατί ξεχύνονται
Εγωιστικά γιατί
Και γίνεσαι πάλι προνήπιο
Κι όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω σου
Δε θέλω λες
Με πείσμα
Και χτυπάς το πόδι σου δυνατά
Να τρομάξει η γη
Η ίδια γη που θα σε μασήσει
Θα σε καταπιεί και θα σε χωνέψει
Δε σ’ έχει ανάγκη τούτη η γη
Στο διάστημα να πας και να χαθείς
Στο διάολο
Σκοτίστηκε
Πριν από σένα υπήρχε
Και θα υπάρχει και μετά από σένα
Τίποτα δεν άλλαξε απ’ το σπουδαίο σου πέρασμα
Πιες όσο θες
Χτύπα ό,τι θες
Βάψε χίλιες πέτρες
Βρες την πιο ψηλή κορφή ν’ ανέβεις
Βάλε κι ένα φως να φαίνεται απ’ το φεγγάρι
Ή κάτσε απλά σε μια καρέκλα και κοίτα τους βρεγμένους δρόμους
Ή ξάπλωσε σαν το μωρό και κλάψε
Κάνε ό,τι θες
Καμία σημασία δεν έχει
Μια μέρα θα πάψεις απλά
Την ίδια μέρα ο ήλιος θα ξαναβγεί
Κι όλα θα συνεχίσουν κανονικά
Μέχρι να δύσει
Απέναντι κάποιοι θα κάνουν έρωτα με πάθος
Πιο κάτω άλλοι θα τρακάρουν και θα βρίζονται
Και σε μια θάλασσα κάπου μακριά
Θ’ αναβοσβήνει μηχανικά ένα φως
Απ’ όλα όσα φοβήθηκες
Απ’ όλα όσα λαχτάρησες
Απ’ όλα όσα αγάπησες
θα μείνει ό,τι μένει κι απ’ τη νύχτα
Ένας καινούργιος ήλιος το πρωί
Ο ίδιος με χθες
Σήμερα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2010