Αφιερωμένο για πάντα

Δημιουργός: ierax, = kondor 9104

συρτάρι τ' ουρανού (15) - Γ.Γ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ειν' ο πόνος την καρδιά μας που πληγώνει
δεν ειν' της μοίρας το γραφτό
δεν ειν' ο ήλιος που τη σκιά σου αφήνει μόνη
και το φεγγάρι το σκυφτό

Ειν' η ζωή που μας γελάει με δώρα χίλια
με το 'να χέρι να μας γνέφει σ' αγαπώ
κι εκεί που νοιώθουμε την πρώτη ανατριχίλα
με τ' άλλο παίρνει της χαράς το μερτικό

Οι μέρες φεύγουν μουσική χωρίς το χρώμα
κι ο πάγος λειώνει τη φωτιά
όσο κουράγιο κι αν βρεθεί θα μένει ακόμα
της αγκαλιάς η αποκοτιά

Μα εσύ θα ζεις σαν θησαυρός καλά κρυμμένος
ματιές πολλές σ' αναζητούν
και πάντα θα 'σαι της χαράς μας καλεσμένος
σαν τα ποτήρια θα χτυπούν

...Μη σταματάς να φτερουγίζεις χελιδόνι
κι αν βλέπεις κάποιους μοναχούς
παρ' της ψυχής τους την κλωστή που μας ενώνει
και τύλιξε τους ουρανούς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2010