Η σαΐτα του Πηγάσου

Δημιουργός: ierax, = kondor 9104

συρτάρι 16

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπλεγμένος στον κλεμμένο κώδικα
και πίσω μου ριπές από εξώδικα
αλαφιασμένος σε δένδρα τον γυρεύω
που ξυλοκόποι αδιάκοπα κτυπούν
η μοίρα μου γελάει με δόντια πρόστυχα
και μου στριγγιάζει κοφτερά κι ολόψυχα
χαμένος σε σωρούς από κογχύλια
που μαύρα περιστέρια χαιρετούν

Σε χίλια αγκάθια σκαρφαλώνοντας
καθένα τους ατόφιος κυνόδοντας
στάζοντας στάχτη ροδοπέταλα αντικρύζω
να αιχμαλωτίζουν το μετέωρο φιλί
κι ο ουρανός μονάχος ντροπιασμένος
ν' ακούει πισθάγκωνα δεμένος
τις μαργαρίτες μες στην πρασινάδα
και κάποιο βότσαλο να λέει με σιγανή φωνή:

......Στου ποταμού τη βιάση
......που πάει να πιάσει τη σαίτα του Πηγάσου
......ο ήλιος θα ξεχάσει
......χορό να στήσει στα κατάμαυρα μαλλιά σου

Σε βρήκα να μιλάς μέσα στα χρώματα
και γύρω σου ανοιγμένα αδέξια στόματα
μ' ένα μολύβι βρεγμένο χώμα να σκαλίζεις
κι ύστερα πάνω μου με κόκκινο μελάνι να κεντάς
και τότε ξάφνου μια βροχή σε σκέπασε
πνίγοντας κάποιο δάκρυ που έπεσε
κομμάτι από λειωμένο φίλντισι
που νοιώθω να με καίει σαν με κοιτάς

Εγώ ν' ακούω τ' απόβροντα των φίλων
αγγίζοντας τις άκρες των δακτύλων
γυρίζοντας τη ρόκα της αγάπης
κι εσύ πως ηλιαχτίδες σε μαγεύουν να μου λες
μετά να φεύγεις πούπουλο ασημένιο
κι εγώ τη λάμψη σου να περιμένω
σαν χελιδόνι που' χει χάσει τη φωλιά του
μην ξέροντας αν θα γελάς ή αν κλαίς

και λέω:

......Στου ποταμού τη βιάση
......που πάει να πιάσει τη σαίτα του Πηγάσου
......ο ήλιος θα ξεχάσει
......χορό να στήσει στα κατάμαυρα μαλλιά σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2010