Μυρωδιά Πορτοκαλιού

Δημιουργός: ppoppo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]ΜΥΡΩΔΙΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ

Όταν θα φεύγεις μακριά
και τρεμοπαίζοντας τα μάτια θα κοιτάζω
Όταν εσύ θ’ ανταλλάζεις τη ζωή
με το απέραντο τ’ ουρανού γαλάζιο
Εγώ θα στέκομαι εκεί
στα χείλη ανάμεσα μετέωρη κρεμνώντας
σα μια φιγούρα θεατρική
και ψεύτικα υποδύοντας γελώντας
πως δήθεν πιότερο σε ζήλεψε ο Θεός
αυτός που σ’ έπλασε με τα φτερά σπασμένα
μα ούτε σαν άγγελος μου φαίνεσαι καλός
αφού το βλέμμα σου γυρίζεις προς εμένα…

Κείνα τα χείλη σου κρεμνώντας θα γευτώ
πάντοτε θα’ χω μες τα χείλη μου τη γεύση
φρέσκου και ώριμου πορτοκαλιού χυμό
έτσι όπως έφυγες και μ’ έκοψες στη μέση…

Κι αν ακόμη λησμονήσω και χαθώ
και αδιάφορα μέσα στο πλήθος προσπερνάω
Κι αν ακόμη αγωνίζομαι να ζω
ακόμη τώρα πιο πολύ σε αγαπάω[/I][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2010