~ Πιοτερο Πονουν Οι Πεταλούδες ~ Δημιουργός: NaRkiSSio, (Μιχάλης) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Είχες λόγους να νιώσεις θλίψη για εμένα
Τότε που συνειδητοποίησες πως πεπρωμένο μου είναι να αρρωσταίνω
να γίνομαι πλάσμα αδύναμο..
Κοίταξες γύρο σου και ρούφηξες τα χρώματα των πάντων
Απ τις πηγές, απ τους ανθούς, από τον ήλιο, τους ουρανούς..
Τα χρώματα των φύλλων και όλα τα άλλα χρώματα φυλάκισες στο μαγικό σακούλι σου
Να γίνουν μισοφέγγαρο τα χείλη μου ..
Ηλιοβασίλεμα να γίνουνε τα μάτια μου
Σαν μου το έδινες δωρεάν κλειστό.
Μου το’ φερες και μου’ πες «άνοιξέ το» .. !
Να πάρω εγώ ευθύνη.. εγώ και εξουσία αφήνοντας ελεύθερο ό,τι φυλακισμένο…
Ετσι το άνοιξα μήπως λίγο χαρώ...
Εκατοντάδες φτερουγούσαν πεταλούδες… μα τραγουδούσαν σαν ψυχές με σώμα απτό
άλλες χρυσές, άλλες λευκές , σκούρες σαν χώμα, ερυθρές……….
και ξαναχτύπησε η καρδιά μου…
Όλο χτυπούσε η καρδιά μου και ξεχνούσα στα όνειρά μου να πονώ
Όλο ξεχνούσα ….
Πάλι ξεχνούσα όλα αυτά που με αρρωσταίνουν
Μα πάλι αρρώστησα σε λιγοστό καιρό
Βλέπεις….. ό,τι αηδόνι καρδερίνα και πετούμενο πουλί
Ζήλεψαν τόσο που αυτές οι πεταλούδες ήτανε όμορφες και με αοιδού φωνή
Και αφαιρέσαν την ηχώ απ τη μιλιά τους… Και από τότε η φωνή τους δεν ηχεί
Έτσι από τότε παραφρόνησαν οι έρμες
όλο πετούνε η ομορφιά τους να φανεί
μα όταν κάτι παραπάνω πάει να λάμψει
Τότε επάνω του χιμάνε με ορμή
Δυστυχισμένες πόσο είναι οι πεταλούδες ……
Τα κόκαλα μου μπρος σε αυτές δε με πονούν
τρέχουν με μιας μόλις μια φλόγα έχει ανάψει
και δίχως άλλο με ευκολία αυτοκτονούν.
Πιότερο οι δύστυχες πονούν... Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2010 |