Συμπληγάδες …

Δημιουργός: Εύφορος ..., Άννινος Γιάννης

Δες με τώρα που πετάω ... κλαίω κι όμως τραγουδάω ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

*

Τις συμπληγάδες του μυαλού μου διαβαίνοντας
κινδύνεψα την πίστη μου να χάσω ,
κάθε αρχή και όρκο παραβαίνοντας
προσπάθησα στο άπειρο να φτάσω .

Καράβι κουρασμένο απ` τα κύματα
γινόταν το κορμί μου κάθε βράδυ ,
έρμαιο σε σειρήνες και προβλήματα
ψάχνοντας φίλους μέσα στο σκοτάδι .

Δαίμονες το μυαλό εξουσιάζοντας
μπορούσαν τη ζωή μου να ορίζουν ,
τα ένστικτα και τις ορμές ελέγχοντας
με τρόπο που αυτοί μόνο γνωρίζουν .

Κι όταν στη γη μου πάλι αναζήτησα
τα παιδικά κλεμμένα ονειρά μου ,
περίλυπα τα μάτια μου αντικρυσαν
κομματιασμένα και τα δυό φτερά μου .

Και η οδός η φωτεινή ... η άλλοτε
πήρε μορφή , του θάνατου την όψη ,
κάνοντας τα ταξίδια μου παράτολμα
ισορροπώ στου ξυραφιού την κόψη .

Κατατρεγμένος , ματωμένος μαχητής
γιά τη ζωή νέο ορίζω πλάνο ,
πέρνω εφόδια τους όρκους της τιμής
και προς το φως ξανά ταξίδια κάνω .


* * *

Όταν ζεις με φαντάσματα , ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...
Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

26 Ιουνίου 2009 05 : 45 Ινδικός γιά Κίνα
φ = 35 – 19 Ν λ = 18 – 39 Α

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2010