Υπέροχος κόσμος Δημιουργός: Angela_MP Ίσως χαζοχαρούμενο.. αλλά μου φτιάχνει το κέφι :) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μ'αρέσουν τ'απογεύματα.. αυτά τα ροζ, μελένια δειλινά
Μ' αρέσει το ραδιόφωνο
Τα στρουμπουλά και γελαστά μωρά
Μ'αρέσει τόσο η θάλασσα...Μ'αρέσουν τα σκυλιά και τα γατιά
Μ'αρέσει που μεγάλωσα
Μ'ακόμα σας δουλεύω
Κι όταν μία φέτα πορτοκάλι πλέει στο ποτό μου
Κι είν' ο κόσμος όλος το κουκούτσι της μες το μυαλό μου
Κι όταν το φεγγάρι σπάει με φόρα το παράθυρό μου, να μου πει
γι ακόμα μια φορά
Πως είν' ένας υπέροχος κόσμος, τι υπέροχος κόσμος να ζεις!
να γελάς, να δακρύζεις
Κι ανοίγεται δρόμος -δες, ανοίγεται δρόμος μπροστά
και σε τι άλλο να ελπίζεις λοιπόν;
Μ'άρέσουν τα χρυσόψαρα. Και τα διακόσια μες την Εθνική-
Οι βόλτες μου, τ'αδέλφια μου
Η πάστα φλώρα κι οι χαρταετοί
Μ'αρέσει το σαξόφωνο...και ο σωρός μου τα παράνομα σιντί
Μ'αρέσει που κουράζομαι
Μ'ακόμα να γεράσω
Κι όταν μ' αγαπάει, καμιά φορά λιγάκι να φωνάζω
Κι όταν πάει να φύγει ξάφνου πιο σφιχτά να τον αρπάζω!
Βρε κουτέ εαυτέ μου, μην κρατάς κακία που τρομάζω:
Φταίει που βλέπω γι άλλη μια φορά
Πως είν' ένας υπέροχος κόσμος, τι υπέροχος κόσμος να ζεις!
να γελάς, να δακρύζεις
Κι ανοίγεται δρόμος -δες, ανοίγεται δρόμος μπροστά
και σε τι άλλο να ελπίζεις λοιπόν;
Πέρ' απ'αυτό που βλέπεις
Πέρ' απ' αυτό που αγγίζεις
Σε τι άλλο να ελπίζεις;
...Μ'αρέσουνε οι αέρηδες...όταν φυσάει μαζί τους φεύγω και πετώ-
Μ'αρέσουνε τ' απρόοπτα
Γιατί απρόοπτη γεννήθηκα κι εγώ
Μ' αρέσει το φθινόπωρο. Τα βράδυα από ψηλά την πόλη να κοιτώ-
Μ'αρέσουν τα βιβλία μου
Και μου τη δίνουνε τα μπουζούκια :Ρ
Κι όταν όλοι φεύγουνε και κλείνομαι στον εαυτό μου
Κι όταν η ζωή μου μοιάζει με καρέ ταινίας τρόμου
Πόσο τους βαρέθηκα να φλυαρούν για το καλό μου! Πάλι
θα συνέλθω και θα πω
Πως είν' ένας υπέροχος κόσμος, τι υπέροχος κόσμος να ζεις!
να γελάς, να δακρύζεις
Κι ανοίγεται δρόμος -δες, ανοίγεται δρόμος μπροστά
και σε τι άλλο να ελπίζεις λοιπόν;
...Πέρ' απ'αυτό που βλέπεις
Πέρ' απ' αυτό που αγγίζεις
Σε τι άλλο να ελπίζεις;... Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2010 | |