Παρένθεση Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης Αφιερωμένο στη Dawn Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Καλή μου άκουσε ο ήλιος το όνομα σου και βγήκε.
Και σκέψου ήταν μεσάνυχτα.
Το φεγγάρι έννοιωσε την παρουσία σου. Έκλειψη!
Και φαντάσου ήταν γεμάτο, του Αυγούστου η πανσέληνος.
Τα ηλιοτρόπια άκουσαν ότι θα έρθεις.
Γέμισαν με μία πρωτόγνωρη χαρά.
Ακούστηκε το όνομά σου σε μέρη σκιερά
Και έξαφνα γέμισαν με του Απόλλωνα το φως
Τα λόγια σου σαν βάλσαμο στo μυαλό μου.
Ένα μυαλό μουδιασμένο, διψασμένο, ατροφικό.
Η καρδιά μου έλαμψε από το χαμογελό σου.
Με περιβάλλει φως όταν λέω το όνομά σου.
Διαμέρισμα καινούργιο όλα μέσα σε κούτες.
Αλλά τα συναισθήματα είναι απελευθερωμένα.
Οι τοίχοι είναι άδειοι, στο πάτωμα τα κάδρα.
Μα η ψυχή σε ανάταση σε έκστασης νιρβάνα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που έτσι έχω ανοιξιάσει;
Που έγραψα ένα ποιήμα λιγάκι χαρωπό;
Αναρωτιέμαι αν γεννιέται κάτι μέσα από τις στάχτες.
΄Η απλά αν είσαι μία παρένθεση γλυκιά.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2010 |