Προςποίηση

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στα ποιήματα κατοίκησα για λίγο
σα στοιχειωμένη ακολουθία από λέξεις
να’ χουν να λένε οι οχτροί μου πριν να φύγω
πως τα νοήματα μου έμοιαζαν με ορέξεις:
Πότε θυμός, πότε καημός και πότε θλίψη…
Λίγο μελάνι μπόρεσε πολλά να κρύψει.

Μιας Ερατούς ή μιας Ευτέρπης τ’ άγιο βήμα
είχα πυξίδα μου σ’ ετούτο το ταξίδι
Κι έτσι εγράφτηκε ερήμην μου το ποίημα
που ένας θεός το ‘χε ερμηνεύσει ήδη.
Ακολουθούσα κατά πόδας μία μούσα
που απ’ τις στιγμές μου ήταν πάντοτε απούσα.

Μέσα στα ποιήματα μου ανέθρεφα δαιμόνια
με δάκρυ ενέχυρο και σάλιο από το στόμα
Ό, τι περνούσε εγώ το λάτρευα αιώνια
κι εκείνο κόχλαζε ζητώντας λίγο ακόμα.
Αίμα στο αίμα και μια φλέβα στεγνωμένη
ό, τι δεν κράτησα… είναι αυτό που με προσμένει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2010