Ελπίδες

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μύριζε ο δρόμος γιασεμί
ο ήλιος έσκαβε ρυτίδες
μόνες οι μανάδες στην αυλή
μοιρολογούσαν τις ελπίδες.

Σκόρπισαν οι άνδρες την αυγή
στα ξένα χτίζουν πυραμίδες
καταριόνται την ανατολή
που νύχτα έστησε παγίδες.

Αδειανά τα πιάτα στο τσαρδί
παιδιά να ψάχνουν πατεράδες
πίκρα το παράπονο γιατί
αλλού να φτιάχνουνε Ελλάδες.

Αύριο λεν η επιστροφή
στα παραμύθια οι γιαγιάδες
μοιάζει η αλήθεια ορφανή
ο χρόνος κλέβει τις βδομάδες.

Κύλισαν τα χρόνια στη ζωή
γυρίσαν οι ξενιτεμένοι
μ'όνειρα ρημάδι στην ψυχή
ξανά δες νιώθουν προδομένοι.

Πάει το χαμόγελο στη γη
και πάλι ψάχνουνε πατρίδες
μια ελπίδα μόνο το παιδί
να σπάσει πια τις αλυσίδες.

Μια φωτιά ν'ανάψει δυνατή
να κάψει φίλων εξουσίες
το καινούργιο μας να γεννηθεί
να γαληνέψουν απουσίες.

Θα ξαναμυρίσει γιασεμί
κι'ο ήλιος θα γεννά ελπίδες
όλοι μια παρέα στην αυλή
να μην μας νοιάζουν οι ρυτίδες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2010