Τελευταίο Δρομολόγιο

Δημιουργός: ALWAYSHERE

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρα μεσάνυχτα να 'ρθω το τελευταίο
λεωφορείο, να σε δω, να σε προλάβω,
Μ' άργησα και μονάχος τώρα κλαίω
που τι μου ζήταγες δεν μπόρεσα να καταλάβω.

Το πλήρωσα αυξημένο στον εισπράκτορα
το εισιτήριο, με ταρίφα ανεβασμένη.
Κι αν στης καρδιάς μου σ' είχα πάντοτε τ' ανάκτορα
τούτο το βράδυ την αισθάνθηκα σφιγμένη.

Ακολουθήσαμε τον πιο στενό το δρόμο
(να τρέξεις λίγο γρήγορα δεν επιτρέπεται)
κι έβλεπα μέσα μου σιγά-σιγά με τρόμο
κάθε μου σκέψη σ' εκκρεμότητα να μετατρέπεται.

Μου χαμογέλαγε ο οδηγός απ' τον καθρέφτη
που αγωνιούσα κι όλο γύρευα για στάση.
Έξω στο δρόμο είδα χαρούμενο τον κλέφτη
να τρέχει και κατάλαβα πως σ' είχα χάσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2010