Σύννεφο και βροχή…

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στερεύουνε τα χείλη μου και το κρασί σου δώσ’ μου
Τούτο το βράδυ το θολό και στέρφο από αγάπη
Μια λέξη σου θ’ αντάλλαζα με όλο το χρυσάφι
Πως στέγνωσε το δάκρυ μου και το δικό σου δώσ’ μου

Τη σκέψη μου μαρμάρωσε και σπάσε τον καημό μου
Όπως χτυπάω στον τοίχο σου κομμάτι του να γίνω
Στο είδωλο απ’ τα μάτια σου να δω τον εαυτό μου
Νερό από τα χέρια σου, το πρόσωπο να πλύνω

Ποιος κλέβει τα χαμόγελα ο ήλιος όταν φεύγει
τη θάλασσα ποιος γεύεται στη μέση του χειμώνα
‘κεινο τ’ αστέρι της αυγής τη θλίψη σου πως φέγγει
Μες στις ψυχής τη σκοτεινή που άνθισε κρυψώνα

Ραγίζουνε τα λόγια μου το λαβωμένο χτύπο
Της κουρασμένης μου καρδιάς σαν σιγοτραγουδώ
Γυρεύοντας ανώφελα το μαγικό σου ήχο
Να βγαίνει απ’ τα χείλη σου προτού να κοιμηθώ

Στερεύουνε τα χείλη μου και το νερό σου δώσ’ μου
Τούτο το βράδυ το θολό, σύννεφο και βροχή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2010