7ος

Δημιουργός: ατάλαντη

Ίσως η μόνη ερωτική σχέση που δεν συγχωρεί την απόρριψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρυμμένα στα σπλάχνα του κόσμου
χιλιάδες δένδρα
απλώνουν τα γυμνά κλαδιά τους
τον ίσκιο σου ν’ αγγίξουν
και αντ’ αυτού, τη σάρκα σου αντικρίζουν.
Ρίζωσαν σ’ άγονη γη
κι αιώνια μνημονεύουν.
Το κρίμα τους βαρύ.
Γιατί απάνω, στου ήλιου το βασίλειο
δε θέλησαν να μείνουν
να λούζονται με φως
ν' ανθίζουν.
Μα εσύ μην τα λυπάσαι
και δάκρυα τα ποτίζεις.
Μονάχα μακάριζε.
Κι αν σε τραβάει η άχαρη μορφή τους
να σε βαστά ορθό
η δίψα κι η καρδιά σου
ώσπου του γυρισμού τον δρόμο να πάρεις.




14-2-2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2010