κατάθλιψη

Δημιουργός: pestis_cruento, annaliza

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα λόγια σκιά
που κρύβουν το φως των ματιών σου
Μα αυτά που δεν λες
Αχνοφαίνονται στις άκρες των χειλιών σου

Και μόνος σου κλαις
Στα όνειρα ρίχνεις ευθύνη πως φταίνε
Θλιμμένοι εφιάλτες
Που όλα τα θέλω στην πυρά σου τα καίνε

Τα χέρια σου τρέμουν
Έξω έχει ζέστη μα λες πως κρυώνεις
Και ξέρεις καλά
Είναι όσα σ’ έκαιγαν που τώρα παγώνεις

Θυμώνεις με σένα
Φοβάσαι, δεν ξέρεις, δεν θες, δεν μιλάς
Και πας στα χαμένα
Ψάχνεις κάτι να σταματήσεις να πονάς

Κι εγώ άπραγη
Σε κοιτάζω να γίνεσαι χίλια κομμάτια
Και δακρύζω
Η δική σου η θλίψη στα δικά μου τα μάτια

Δεν θα φύγω
Θα μαζεύω αυτά που εσύ κάτω ρίχνεις
Θα στα δίνω ένα ένα
Σαν το τέλος του μονοπατιού θα μου δείχνεις

Είναι μια μπόρα
Το ουράνιο το τόξο θα φανεί σαν τελειώσει
Θα έρθει η ήλιος
Και θ’ αναστήσει όσα η κατάθλιψη έχει σκοτώσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2010