Σιωπή

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εσύ Ποιήτρια μου ξέρεις από που το εμπνεύστηκα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα πω για σένα Σιωπή.
Που αν κάποιος τ’ όνομα σου πει,
Εξαφανήστηκες!

Η νύχτα η πιο καλή σου φίλη.
Λέξη που κόλλησε στα χείλη.
Έτσι γεννήθηκες!

Μισείς τα λόγια τα πολλά.
Αυτά που λες ειν’ φειδωλά.
Είναι ανύπαρκτα.

Της άρνησης είσαι ασπίδα.
Η κάθε λέξη είναι λεπίδα.
Tο ακόνι έκρυψες.

Λένε η σιωπή είναι χρυσός.
Κι εγώ εδώ στέκω μισός.
Δεν είμαι Μήδας.

Μια λέξη μόνο περιμένω.
Όσο σιωπάς θα επιμένω.
Κραυγή θα γίνομαι.

Γιατί όπως θέλω σε ερμηνεύω.
Με αγνοείς μα εγώ θ’ ανέβω,
Τα σκαλοπάτια σου.

Τόσο πολύ σε απεχθάνομαι.
Γιατί το λέω ό,τι αισθάνομαι.
Και μόνος έμεινα.

Πιο σιωπηλή όταν γυρίσεις.
Ξέρω πως θα με τιμωρίσεις.
Πολλά τα λόγια μου.

Ας είναι όμως. Δε σε φοβάμαι.
Νεκροί είμαστε αν δεν τολμάμε.
Δες! Ανασταίνομαι.

Για σένα είπα Σιωπή.
Που τ’ όνομα σου έχω πει.
Κι εξαφανίστηκες!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2010