σιωπή

Δημιουργός: montekristo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ούρλιαζε η σιωπή μέσα στη νύχτα
κι όλο προχωρούσαμε
σκυφτοί
τυλιγμένοι στα βαριά μας πανωφόρια
Απ' τις τρύπιες τσέπες μας, έπεφταν σαν κέρματα
μικροί θάνατοι που κυλούσαν στην κατηφοριά
Ούρλιαζε η σιωπή, βραχνιασμένο παπόρι
που τα μεσάνυχτα φεύγει για Νέα Υόρκη
Στριμωγμένοι στο κατάστρωμα
άναβε που και που κανένα τσιγάρο
ψεύτικος φάρος
να τσακιστεί πάνω του ο φόβος του αύριο και του χτες
Ούρλιαζε η σιωπή μεσα στη νύχτα
όπως στριγκλίζουν οι μηχανές στα εργοστάσια
μονότονα σαν ηλίθια παρότρυνση
άντε να περάσει η βραδιά, να περάσει κι ζωή
Ούρλιαζε η σιωπή
Έκλαιγε όπως το πρώτο παιδί της ανθρωπότητας
πεινασμένο μες στην σπηλιά του αγνώστου
Κι όταν η σιωπή σταματούσε τ' αναφιλητά της,
σαν την νυχτερίδα
έψαχνε τον αντίλαλό της
μέχρι να την βρει το ξημέρωμα
Μετά κρυβόταν
όπως κρύβονται οι πατερίτσες του πεθαμένου
στην γωνιά πίσω απ' την πόρτα
Κάναμε πως δεν την ακούγαμε
κι όλο προχωρούσαμε
Απ' τις τσέπες μας δραπετεύαν
τα τελευταία κέρματα
Κείνα που 'ταν για τον βαρκάρη,
να μας περάσει απέναντι
Στην μεγάλη σιωπή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2010