Το προσκύνημα στην Τήνο Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ήταν ένα δειλινό του Αυγούστου όταν έφτασα στην Τήνο
Κατάλυσα σ’ ένα κομψό παραδοσιακό ξενοδοχείο
Που νανουριζότανε στην αγκάλη ενός ανεμόδαρτου όρμου
Απ’ το μπαλκόνι του πανοραμικού μου δωματίου
Απλωνότανε σγουρή μπροστά μου η θάλασσα
Πάνω της σαν κουκίδα περνούσε
Μέσ’ απ’ την τρύπα του δύοντος ήλιου ένα καράβι
Ο αγέρας βουίζοντας ανακάτευε σαν χόρτα τα μαλλιά μου
Οι αρμύρες στην παραλία
Λύγιζαν πάνω απ’ των κυμάτων τις άσπρες πινελιές
Τα σπίτια ασβεστωμένα με θαλασσόχρωμα παράθυρα
Πανέμορφα κεντίδια στα αντικρινά γυμνά βουνά.
Την άλλη μέρα πήρα τον ανηφορικό πλακοστρωμένο δρόμο
Για τη ξακουσμένη εκκλησία της Παναγίας
Τριγύρω μου
Άλλοι ανέβαιναν σέρνοντας τα ματωμένα γόνατά τους
Άλλοι κρατούσαν αψηλές λαμπάδες στα χέρια τους
Άλλοι κουβαλούσαν στις ράχες τους κατάκοποι
Τα πελώρια βάσανά τους
Κι εγώ ένιωθα απέραντη αγαλλίαση
Για το τάμα που επρόκειτο σε λίγο να εκπληρώσω.
Περνώντας την τεράστια μαύρη δίφυλλη πόρτα της αυλής
Που τη στόλιζαν
Επίχρυσα γλυπτά της Παναγίας και των αγγέλων
Αντίκρισα για πρώτη φορά το μεγαλοπρεπή ναό
Με το επιβλητικό μαρμάρινο καμπαναριό
Να σπαθίζει το γαλάζιο κυκλαδίτικο ουρανό
Δεξιά κι αριστερά δύο πλατιές περίτεχνες σκάλες
Στρωμένες με σκούρα κόκκινα χαλιά
Οδηγούσαν στο σεπτό εσωτερικό του.
Μόλις μπήκα η θρησκευτική κατάνυξη
Σαν αγιασμένο νερό με πλημμύρισε
Οι ασημένιοι πολυέλαιοι κρέμονταν απ’ την οροφή
Τα κεριά άναβαν στα μανουάλια
Οι ψαλμωδίες ηχούσαν γλυκά
Κι ο κόσμος σχηματίζοντας ουρά προσκυνούσε μ’ ευλάβεια
Την ανθοστόλιστη εικόνα της Παναγίας.
Αγναντεύοντας ώρες μετά απ’ το πλοίο του γυρισμού
Τη Μεγαλόχαρη της ιεράς νήσου
Ήξερα ότι δεν θα ξέχναγα ποτέ
Αυτό το προσκυνηματικό ταξίδι
Μα και τα σοφά λόγια που μου είπε ο εφημέριος του ναού
Όταν ζήτησα να εξομολογηθώ «Η πίστη είναι δύναμη».
Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2010 |