Εξομολόγηση (έστω κι αργά)

Δημιουργός: riddle-girl, eve

Λίγα λογάκια...Λίγα παραπονάκια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθες για λίγο κι έφυγες
για πάντα απ'τη ζωή μου
Πίστεψα στα λόγια σου
πως θα μείνεις εδώ και θα
με διεκδικίσεις, πίστεψα
που μου 'λεγες
πως ποτέ δε θα μ' αφήσεις.

Ήρθες και με διέγραψες
από παντού ψυχή μου
Εσύ που μου 'λεγες
πως ήμουν η ζωή σου.

Δάκρυα, πόνο και απορία
μου προκάλεσε αυτή η επιλογή σου
μα γιατί δε μου είπες πως
δε με θέλεις άλλο στη ζωή σου;

Σ'αγάπησα όσο τίποτα
και κανέναν άλλο
και πως αυτό
θα μου 'ναι πρόβλημα μεγάλο.

Πληγή μου άνοιξες
μέσα στην καρδιά μου
και πώς να κλείσει
τώρα που είσαι μακρυά μου;

Εγώ πολύ θα ήθελα
να ήσουν στη ζωή μου,
γιατί το ξέρεις πως υπήρξες
κομμάτι της ψυχής μου.

Τώρα όμως είναι αργά
για σένα και για μένα
αφού εσύ το διάλεξες
να με διαγράψεις
αφήνοντάς με μ'ένα ψέμα.

Ψέμα ήταν που μου
είπες πως θα τηρήσεις
την υπόσχεσή σου
και πως δε θα φύγεις ποτέ
απ΄τη ζωή μου.

Κάθομαι και τα σκέφτομαι
κι όλο για σένα κλαίω
πώς θα μ' αφήσεις να σταθώ
χωρίς εσένα πλέον;

Όλο λέω και ξαναλέω
πως θα ξεχάσω κι εγώ,
όμως τι να κάνω
που ό,τι κι αν ακούσω, ό,τι κι αν πράξω,
ό,τι κι αν αντικρύσω μου φέρνει εσένα στο μυαλό.

Θέλω κι εγώ να προχωρίσω
αφήνοντας τα φαντάσματα
του παρελθόντος πίσω....
.................................................

Αυτό που θέλω να ελπίζω
είναι πως θα ξαναγαπίσω
κάποια στιγμή κι εγώ
αλλά θα μου πάρει καιρό
να μη σ' αγαπώ.
............................................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2010