οργή με σάρωνε

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέρωνα με ελπίδες του ανθρώπου
κι όταν ξημέρωνα σε μάτια ευγενικά
της καρδιας μου τα παράπονα μωρά
ντάντευα με μύθους του Αισώπου...

Μέρωνα με σκέψεις αγαθές
μ'όνειρα των φίλων μου αγιασμένα
με τους ανέμους που'φερναν μηνύματα απ' τα ξένα
πως δεν χαθήκαν στις φουρτούνες οι ψυχές...

Μέρωνα με άγνωστους συντρόφους
που συναντούσα στα ακρογιάλια της ζωής
με το φτερούγισμα των λουλουδιών της γης
που φυτρώναν στους απάτητους τους λόφους...

Οργή με σάρωνε η φωνή μου σαν τη λάβα
όταν γεννιόμουν στα ηφαίστεια του μυαλού
που δεν αντάμωσε ποτέ με την αλήθεια
και βγήκε εμπρος μου με το συρσιμο φιδιού...

Κι έλεγα δύναμη αν ζεις και αν υπάρχεις
κράτα τους... κόσμους μακριά μου... στη σιωπή
τι δεν αντέχω αστραπιαία τη φθορά μου
η μυρωδιά τους στο Ναδίρ με εξωθεί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2010