Η Πεθερα ( Από την 10η Συλλογή)

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ, ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αφιερωμένο στους πεθερόπληκτους.Καλημέρααααα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την πεθερά μου αγαπώ ,
μ’ αυτή δεν με χωνεύει ,
αντίρρηση σ’ ότι κι αν πω ,
πάντα να πει γυρεύει .

Κουνάει το κεφάλι της ,
σαν θα με δει μπροστά της
κι ενώ έχει το χάλι της
λέει για την ομορφιά της .

Λουλούδι της προσφέρω εγώ ,
όμορφο – μυροβόλο ,
κι αυτή με λούζει μ’ οχετό
και γλώσσα πολυβόλο .

Γλυκά της πάω και συχνά ,
μήπως την καλοπιάσω ,
μ’ αυτή στη πόρτα με κρατά ,
δεν λέει να κοπιάσω.

Ευχές της λέω στις γιορτές ,
να ζήσει χίλια χρόνια ,
μ’ αυτή κατάρες και βρισιές
και μου πετά λεμόνια.
Τρόπο σας λέω δεν έχω βρει ,
για να την πλησιάσω ,
χαράζει μέσα μου πληγή
και το μυαλό θα χάσω.

Την κόρη της παντρεύτηκα ,
την έχω όπα – όπα ,
μα δεν τη σακουλεύτηκα ,
πως θα ‘μαι σώπα –σώπα .

Μου έχει ψήσει ρε παιδιά ,
πολλά ψάρια στα χείλη ,
μα θα ‘ρθει και η λευτεριά
και θα κουνώ μαντήλι .

Θα είναι εκείνη η στιγμή ,
που θα το μετανιώσει ,
την κάθε λέξη τη πικρή ,
που μου ΄πε θα πληρώσει .

Θα μου ζητά γονατιστή ,
πίσω για να γυρίσω ,
μα εγώ θα δείξω την πυγμή
και θα αναφωνήσω .

Κακιά και στρίγγλα πεθερά ,
μαζί σου πια δεν κάνω ,
θα τον γλεντήσω τον παρά
και με το παραπάνω .

Εσύ να μείνεις μοναχή ,
να φας τον εαυτό σου ,
αφού δεν είχες την ψυχή ,
να ζεις με το γαμπρό σου .

Τότε θα δω σε ποιόν θα λες ,
όσα η γλώσσα σέρνει ,
από τον πόνο σαν θα κλαίς ,
ποιος θα σε συνεφέρνει .

Εγώ ελεύθερο πουλί ,
στο πλέον θ’ αρμενίζω ,
ούτε λεπτό – ούτε στιγμή ,
σε σε δεν χαλαλίζω.
[B][I]
Για τον Βασιλάκη Τον παραπονιάρη και την πεθερά του που τον παιδεύει.[B][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2010