Aίμα και ψέμα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαθιά γαλήνη μυστική σαν οπτασία
φιλί μου γνώριμο κι αχνάρια μου παλιά
τα δυό μου άλογα θα βρουν μια πολιτεία
λύνω και δένω σκληροτράχηλα σχοινιά.

Ήταν το αίμα που θυμόταν δυό φορές
ήταν το ψέμα που γελούσε τις αισθήσεις
σχέση που κτίστηκε αργά με τις μορφές
σε σκαλοπάτια που αποφεύγεις να βαδίσεις.

Τι ωραία ξέρεις να χωράς στα πιο ψηλά
μ’ αναπολήματα ψυχής σ’ αύρα γαλάζια
ξαναπερνώ και με κοιτάζεις σιωπηλά
δε θέλω τίποτα να πω σ’ αυτά τα μάτια.

Στο ριζικό μου το μηδέν ξαναγυρνώ
κι έπειτα φεύγω εφταήμερο ταξίδι
τη νηνεμία ενός έρωτα ζητώ
μ’ αυτή η μάχη αφορμή ζητούσε ήδη.

Γνώριμη αιτία, ρίζα πιότερο βαθιά
απ’ τη φυλή μου που αγαπούσε τη ειρήνη
λέξεις μου άσπιλες κι ονείρατα μισά
και στην κρυφή τη δύναμή μου η ευθύνη.

Αν με κοιτάζεις μες σ’ αυτά που αγαπάς
νεύμα κι άγγιγμα μαζί και με παιδεύεις
λευκή και κόκκινη κλωστή ξαναπερνάς
μ’ αυτή κεντάς και με χρυσό και με γιατρεύεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2010