Ακραίες καταστάσεις

Δημιουργός: kapnosa-v-ainigma

...στα εργοστάσια μολυβιών...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανέμισες τ΄ άσπρο σου το μεταξένιο σάλι
στα Ιμαλάια, στις κορυφογραμμές και πάλι
γυμνές βουτιές στον κίτρινο τον ποταμό,
μες στη Χιλή έχουμε βάση και σταθμό.

Το πρώτο το σκοινάκι έχει μπλοκάρει
το δεύτερο πρoτού πάρεις χαμπάρι,
κρυφά από σένα το κόψα κι έμεινε το μετάξι
αλλιώς φτερά θα χα ανοίξει, θα χα πετάξει.

Με μια πατούσα στον Αμαζόνιο μέσα τις λάσπες
την άλλη στεριωμένη σ΄ Αιγαιοπελαγίτικες βραχώδεις άκρες
Νιγηριανά σου φόρεσα πανάρχαια φυλακτά
να σε φυλάνε σε ταξίδια εδώ εκεί κι επί τα αυτά

Με ροζ χρυσάνθεμα σου στόλισα το σώμα
ξυπνάς σου στάζει η μνήμη μου λέξεις στο στόμα
σκοπός μου ήταν πώς να γίνεις πάλι παιδί
μα ήσουν πάντα γι αυτό μου άρεσες πολύ.

Τρέχουν οι σκέψεις σ ένα αδιόρατο κυνηγητό
τρέχα να φύγεις πριν σε πιάσω και εξελιχθώ
στρατιωτάκια ακίνητα, αμίλητα ταξίδια οι λέξεις
«βλέπω κινείσαι»…ταΐζεις άγριες ορέξεις.

Στα ξυσα τα μολύβια μέχρι το τέλος
μυαλό σαν εργοστάσιο ρίχνει το βέλος
πάνω στα κεραμίδια λιάζονται τα γατάκια
σπρώξε το τσουλουφάκι! Έχεις όμορφα ματάκια!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2005