Αγνωστη Γη

Δημιουργός: super Nickolas, Νίκος Κουτζαμπάσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε νιώθω πιο μόνος από ποτέ,
παρέα σου κάνω αχ, κακέ μου εαυτέ.
Γιατί χωρίς να το θυμάσαι
ξελογιασμένος μοιάζεις να 'σαι
από δυο χείλη πoυ δε φίλησες ποτέ.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Δυο μάτια πράσινα ονειρεύεσαι πως μέσα σου κοιτάνε
αχ πόσο θα 'θελες εσένα ν' αγαπάνε
[Άγνωστη γη θα μείνουν όμως,
είναι αβάσταχτος ο πόνος για μιαν αγάπη που δεν έζησε ποτέ] (δις)

Έρωτας ειν' αυτός πότε θα 'ρθει δεν ξέρει.
Και όταν έρχεται σε κόβει σα μαχαίρι.
Είναι σαράκι μες στα στήθια
κάτι ατελείωτα ξενύχτια, μέσα σε κλάμα που δεν έβγαλε λυγμό.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Δυο μάτια πράσινα ονειρεύεσαι πως μέσα σου κοιτάνε
αχ πόσο θα 'θελες εσένα ν' αγαπάνε
[Άγνωστη γη θα μείνουν όμως,
είναι αβάσταχτος ο πόνος για μιαν αγάπη που δεν έζησε ποτέ] (δις)

Σα μία θάλασσα απέραντη μου μοιάζουν
τα δυο σου μάτια που με θέρμη μ' γκαλιάζουν.
Τα δυο σου χείλη θέλω τόσο κ' ύστερα Θε μου ας τελειώσω
μες σε ουίσκι και σε σκοτεινές σκιές.

ΡΕΦΡΑΙΝ

Δυο μάτια πράσινα ονειρεύεσαι πως μέσα σου κοιτάνε
αχ πόσο θα 'θελες εσένα ν' αγαπάνε
[Άγνωστη γη θα μείνουν όμως,
είναι αβάσταχτος ο πόνος για μιαν αγάπη που δεν έζησε ποτέ] (δις)[/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2010